"Niech nasza droga będzie wspólna. Niech nasza modlitwa będzie pokorna. Niech nasza miłość będzie potężna. Niech nasza nadzieja będzie większa od wszystkiego, co się tej nadziei może sprzeciwiać."
Jan Paweł II
Dzisiaj jest: wtorek, 19 marca 2024 r.
Imieniny: Aleksandryny, Józefa, Nicety

Siostry Misjonarki Świętej Rodziny

Historia Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Świętej Rodziny.

Zgromadzenie to zostało założone w 1905r pod nazwą Towarzystwa Świętej Rodziny przez Bolesławę Marię Lament w Mohylewie nad Dnieprem. Zgromadzenie obrało za swych patronów Jezusa, Maryję i Józefa, wyrażając tym samym gotowość kształtowania swojej duchowości na wzorze Świętej Rodziny. Celem Zgromadzenia jest "uświęcenie własne w życiu wspólnym przez dążenie do miłości doskonałej drogą ślubowanych rad ewangelicznych: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa", szczególnym charyzmatem jest praca nad powrotem chrześcijan odłączonych zwłaszcza wschodnich do jedności Kościoła oraz umocnienie katolików w wierze. Zgromadzenie urzeczywistnia ekumeniczny charyzmat pragnień Chrystusa "Aby byli jedno…". Siostry należące do Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Świętej Rodziny tworzą w Hajnówce od 1945r wspólnotę, która podejmuje różne formy działalności apostolskiej. Erekcja domu zakonnego w Hajnówce. Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Świętej Rodziny w wyniku II wojny światowej poniosło dotkliwe straty materialne. Po zakończeniu działań wojennych, m. Łucja Czechowska ówczesna przełożona generalna zgromadzenia przystąpiła do organizowania nowych domów zakonnych. Jeden z nowo utworzonych domów powstał w Hajnówce. Na utworzenie tego domu zakonnego wpłynął fakt, iż w mieście tym zamieszkują prawosławni. Otwierało to dla Zgromadzenia pole pracy apostolsko-ekumenicznej zgodnie z charyzmatem "aby byli jedno".

Dom zakonny w Hajnówce powstał w 1945r na prośbę proboszcza parafii Podwyższenia Krzyża Świętego ks. Józefa Moniuszko. W 1945r ks. Józef Moniuszko zwrócił się do m. Łucji Czechowskiej prosząc o przysłanie sióstr do pracy w Hajnówce. Odpowiadając na prośbę m. Łucja Czechowska dnia 3 kwietnia 1945r skierowała do Hajnówki 3 siostry ewakuowane z Prużany w wyniku ogólnej repatriacji Polaków ze wschodu. Po przybyciu do Hajnówki siostry podjęły pracę w parafii Podwyższenia Krzyża Świętego. Należy podkreślić, iż wydanie dekretu erekcyjnego przez matkę Łucję Czechowską w 1945r dla domu zakonnego w Hajnówce, upoważniało do prowadzenia przez siostry powyższej działalności. Przedszkole prywatne. Siostry Misjonarki po przybyciu do Hajnówki w 1945r podjęły się zorganizowania przedszkola w domu przy ulicy Ogrodowej 5. W budynku tym siostry jesienią 1945r jedno grupowe przedszkole prywatne w jednym z pokoi wynajmowanych przez siostry. Od 1945r siostry czyniły starania w sprawie zatwierdzenia zorganizowanego przedszkola prywatnego przy ulicy Ogrodowej 5 przez władze szkolne. Dnia 22 listopada 1945r siostry uzyskały orzeczenie w sprawie zatwierdzenia tegoż przedszkola od Kuratorium Białostockiego Okręgu Szkolnego. Jak wynika z wydanego przez Kuratorium orzeczenia, po zbadaniu przez władze szkolne budynku stwierdzono, że jest odpowiedni na przedszkole. Kuratorium zatwierdziło również statut przedszkola. Zgromadzenie zaś jako właściciela zobowiązano do urządzenia wnętrza, prowadzenia oraz pokrycia kosztów utrzymania powyższego przedszkola prywatnego. Siostry zawarły z Inspektoratem Szkolnym w Bielsku Podlaskim umowę o pracę, na mocy której otrzymywały stałą pensję wypłacaną przez Wydział Oświaty. Początkowo siostry za swoją pracę w przedszkolu pobierały niestabilne ofiary. Od 1945r opłaty były bardzo małe ze względu na stan materialny rodzin w 1945r. Jak wynika ze źródeł w 1946r uległy pogorszeniu warunki lokalowe przedszkola prywatnego sióstr mieszczącego się w starym budynku przy ulicy Ogrodowej 5. Budynek ten wymagał remontu. Z powodu braku funduszy na ten cel Zgromadzenie nie podjęło remontu tegoż budynku. Pod pretekstem, iż Zgromadzenie nie podjęło zobowiązań wynikających z umowy, Kuratorium Oświaty w 1947r podjęło decyzję o likwidacji przedszkola prywatnego prowadzonego przez siostry. Tegoż roku budynek przy ulicy Ogrodowej 5 wynajmowany przez siostry od dnia 3 kwietnia 1945r, Władze Administracyjne Miejskiej Rady Narodowej przeznaczyły na biuro prokuratora, a przedszkole prywatne sióstr zostało zlikwidowane. Ta decyzja władz państwowych była pierwszym symptomem ograniczania działalności Zgromadzenia. Przedszkole państwowe. Siostry Misjonarki w 1945r podjęły też pracę w przedszkolu państwowym zlokalizowanym w dwóch pomieszczeniach przy Fabryce Suchej Destylacji Drewna na osiedlu Fabryki Chemicznej w Hajnówce. Ze źródeł wynika, że przedszkole państwowe szybko się rozwijało. Wkrótce pod opieką sióstr było tu około 110 dzieci, które podzielone zostały na trzy grupy po około 40 dzieci w każdej. Do tego przedszkola uczęszczały głównie dzieci pracowników tejże fabryki, co miało wpływ na godziny jego otwarcia. Przedszkole było czynne od poniedziałku do piątku w godzinach od 630 do 1430. Przedszkole to było utrzymywane z funduszu centralnego Fabryki Suchej Destylacji Drewna. Miało to wpływ na wyposażenie przedszkola w odpowiednie meble, zabawki i pomoce do zajęć. Z tegoż funduszu został też zagospodarowany i ogrodzony plac zabaw dla dzieci w pobliżu Fabryki Suchej Destylacji Drewna. Na tym placu zostały umieszczone huśtawki, drabinki, karuzela, ławeczki i piaskownica. Dyrektor fabryki Stanisław Siemaszko płacił systematycznie pensję dla sióstr i był przychylnie ustosunkowany do ich działalności. Działalność sióstr w zakresie wychowania przedszkolnego w Hajnówce nie trwała długo. Likwidacja przedszkola prywatnego sióstr mieszczącego się w budynku przy ulicy Ogrodowej 5 oraz zwolnienie sióstr z pracy w przedszkolu państwowym na osiedlu Fabryki Chemicznej spowodowały zahamowanie działalności sióstr w przedszkolach na terenie Hajnówki. Kurs Kroju i Nauki Szycia. W 1945r siostry podjęły inicjatywę zorganizowania pracowni krawieckiej w wynajętym prywatnie mieszkaniu przy ulicy Targowej 4 będącym własnością p. Adama Rakowskiego. W budynku tym, we wrześniu 1945r siostry zorganizowały roczny Kurs Kroju i Nauki Szycia. Kurs ten był prowadzony według programu szkoły zawodowej i podlegał Kuratorium Okręgu Szkolnego w Białymstoku. Na kurs uczęszczało rocznie około 30 dziewcząt, które uczyły się kroju, szycia i haftu. Zajęcia dla dziewcząt były prowadzone codziennie na dwie zmiany. Na zajęcia praktyczne dziewczęta nabywały materiały na własny koszt. W maju 1948r siostry podjęły decyzję o likwidacji Kursu Kroju i Nauki Szycia przy ulicy Targowej 4 w Hajnówce. Decyzja ta była umotywowana zbytnią konkurencją jaką stwarzała Publiczna Zawodowa Szkoła Dokształcająca Wieczorowa przy ulicy 1 Maja 21 oraz planowanym założeniem w roku szkolnym 1948-1949 Państwowego Gimnazjum Krawieckiego w Hajnówce przez władze szkolne. Praca sióstr w Szkołach Zawodowych. Od 1945r oprócz prowadzenia Kursu Kroju i Nauki Szycia, siostry pracowały w Publicznej Zawodowej Szkole Dokształcającej Wieczorowej w Hajnówce jako nauczycielki przedmiotów zawodowych: materiałoznawstwa i rysunków zawodowych. Uczennice kształcące się w zawodzie krawieckim w Publicznej Zawodowej Szkole Dokształcającej Wieczorowej, nabywały na własny koszt materiały do wykonywania prac na zajęciach praktycznych. Świadczy o tym wykaz zawarty w dzienniku lekcyjnym z datą 5 sierpnia 1947r. Z dzienników lekcyjnych oraz katalogu klasyfikacyjnego okresowego, półrocznego i rocznego wynika, że zajęcia praktyczne w Publicznej Zawodowej Szkole Dokształcającej Wieczorowej były prowadzone przez siostry do 1951r. Szkoła ta została w 1951r przeniesiona do Bielska Podlaskiego, co wpłynęło na zwolnienie sióstr z pracy w tejże szkole.

Praca katechetyczna.

Działalność katechetyczna jest jednym ze sposobów oddziaływania apostolskiego sióstr w Hajnówce. Od września 1945r siostry podjęły nauczanie religii w dwóch państwowych szkołach średnich, Państwowej Szkole Mechanicznej i Publicznej Zawodowej Szkole Dokształcającej Wieczorowej przy ulicy 1 Maja w Hajnówce. Wydział Oświaty dnia 31 lipca 1953r zwolnił siostry z pracy w szkołach podstawowych państwowych. W 1957r siostry zostały zatrudnione w Szkole Podstawowej nr 3 na osiedlu Placówka. W 1957r siostry podjęły pracę katechetyczną w Szkole Podstawowej nr 1 przy ulicy 1 Maja 54. Siostry pracowały w szkołach państwowych w roku szkolnym 1957-1958. Oprócz nauczania religii i przygotowywania dzieci i młodzieży do sakramentów świętych, siostry organizowały grupy modlitewne przy parafii Podwyższenia Krzyża Świętego. W 1945r siostry założyły koła Żywego Różańca, Krucjatę Eucharystyczną i Stowarzyszenie Dzieci Maryi. Dla tych grup siostry organizowały regularne spotkania o charakterze modlitewnym i dokształcającym. Spotkania te odbywały się w kościele parafialnym Podwyższenia Krzyża Świętego, gdyż władze oświatowe zabroniły prowadzenia tych organizacji na terenie szkół. W okresie wakacji siostry organizowały i prowadziły półkolonie przy kościele parafialnym. Katechizacja przy parafii. Polityka władz sprawiła konieczność zorganizowania punktów katechetycznych przy parafii. Należy podkreślić, iż siostry nie zaniechały działalności katechetycznej pomimo represji władz państwowych. W 1953r siostry zorganizowały nauczanie religii dzieci i młodzieży w zakrystii przy kościele parafialnym Podwyższenia Krzyża Świętego. Siostry katechetki były zatrudnione przy parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Hajnówce od 1958r przez ówczesnego proboszcza ks. kan. Ignacego Wierobieja. Od 1969r nauczanie religii przy parafii odbywało się w podziemiach kościoła. W 1990r zakres i miejsce pracy katechetycznej sióstr w Hajnówce uległy zmianie w związku z powrotem religii do szkół. W roku szkolnym 1990/1991 siostry podjęły pracę katechetyczną w dwóch szkołach podstawowych w Hajnówce: nr 1 i nr 5. Siostry organizowała również nauczanie religii dla dzieci przedszkolnych w sali katechetycznej przy parafii Podwyższenia Krzyża Świętego.

Domy zakonne w Hajnówce.

Dnia 10 września 1973r siostry zamieszkały w domu parafialnym przy ulicy 1 Maja 61 obok cmentarza grzebalnego. Stało się to możliwe dzięki staraniom ówczesnej przełożonej generalnej Zgromadzenia matki Łiliozy Rojeckiej i decyzji ordynariusza diecezji drohiczyńskiej księdza biskupa Władysława Jędruszuka. Po otrzymaniu tejże decyzji w sierpniu 1973r proboszcz parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Hajnówce ksiądz A. Trochimiak przeprowadził remont części domu parafialnego zajmowanego dotychczas przez rodzinę organisty pana Józefa Starun, dostosowując go do potrzeb domu zakonnego sióstr. W domu tym siostry zamieszkały we wrześniu 1973r. Zajęły one pięć pokoi, kuchnię i łazienkę, a w korytarzu przejściowym urządziły rozmównicę i refektarz. Pozostałe pomieszczenia domu parafialnego były wynajmowane przez lokatorów. Dnia 11 października 1973r proboszcz parafii ksiądz Alfons Trochimiak w towarzystwie księdza Henryka Nowaka i księdza Kazimierza Siekierko dokonał poświęcenia domu zakonnego przy ulicy 1 Maja 61. Od kwietnia 1974r proboszcz parafii ksiądz A. Trochimiak przekazał do dyspozycji sióstr, ogród parafialny znajdujący się obok domu. W sierpniu 1974r lokatorzy opuścili całkowicie pomieszczenia domu parafialnego. Wówczas siostry zajęły wszystkie pomieszczenia. W trosce o rozwój duchowy sióstr dnia 11 października 1973r podczas poświęcenia domu zakonnego przy ulicy 1 Maja 61, ksiądz A. Trochimiak podjął wraz z siostrami decyzję o założeniu w nim kaplicy. Staraniem księdza Trochimiaka dnia 25 listopada 1973r rozpoczęte zostały prace nad dobudowaniem drewnianego pomieszczenia o wymiarach 7m x 4,5m przeznaczonego na kaplicę. Pomieszczenie to przylegało do domu, w którym mieszkały siostry. Prace związane z budową, urządzaniem i wystrojem kaplicy sióstr zostały ukończone dnia 22 listopada 1975r. Kaplica pod wezwaniem Św. Andrzeja Boboli została poświęcona dnia 31 stycznia 1976r przez księdza Tadeusza Tararuja z Bielska Podlaskiego, delegowanego przez biskupa Władysława Jędruszuka. Tegoż dnia została odprawiona pierwsza Msza Święta w domu zakonnym przy ulicy 1 Maja 61. Od lutego 1976r do czerwca 1986r w każdą niedzielę i święta była odprawiana Msza Święta w kaplicy sióstr, a od lipca 1986r co dwa tygodnie. Posługę duszpasterską pełnili księża z parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Hajnówce. Należy podkreślić, iż w latach 1976-1995 w tejże kaplicy były udzielane także sakramenty święte, chrztu, pokuty, bierzmowania i małżeństwa dla osób z różnych stron Polski. Organizowano tu też zjazdy dla osób głuchoniemych, rekolekcje dla młodzieży oazowej i grupy Apostolstwa Modlitwy w okresach letnich i zimowych oraz spotkania modlitewne. W sierpniu 1995r siostry wyprowadziły się z mieszkania parafialnego przy ulicy 3 Maja 65 w Hajnówce. Dom ten decyzją Kurii Biskupiej w Drohiczynie został przeznaczony na plebanię i kancelarię organizującej się samodzielnie parafii pod wezwaniem Świętych Cyryla i Metodego Współpatronów Europy. Tym samym dom zakonny przy ulicy 3 Maja 65 przestał istnieć. Siostry od sierpnia 1995r zamieszkały na plebanii przy ul.Ściegiennego 7, z założeniem tymczasowości. Od listopada 1996r siostry zamieszkały przy ul. 3 Maja 37.

Dziś.

Dziś dwie siostry pracują jako katechetki w Szkole Podstawowej nr 5 i nr 6 w Hajnówce, jedna w Przedszkolu oraz jedna siostra jest organistką w Parafii Podwyższenia Krzyża Świętego.

do góry
Copyright © Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Hajnówce 2011