„Krzyż to znaczy: oddać swe życie za brata, aby wraz z jego życiem ocalić własne. Krzyż znaczy: miłość silniejsza jest od nienawiści i od zemsty, lepiej jest dawać aniżeli brać, angażowanie jest skuteczniejsze od czczego stawiania żądań. (…) Krzyż znaczy: miłość nie zna granic – rozpocznij od tych, którzy są najbliżej ciebie, i nie zapominaj o tych, którzy są najdalej.”
Jakże piękne i mądre słowa o znaku naszej wiary przeszło trzydzieści lat temu wypowiedział Święty Jan Paweł II. Czy dziś, w dobie nieustającej gonitwy za iluzorycznym szczęściem oferowanym przez konsumpcjonizm, pamiętasz Bracie i Siostro o tym, czym powinien być dla Ciebie, jako osoby wierzącej – Krzyż?! Zapomniałeś?!
Tu rodzi się pytanie – dlaczego mogłeś zapomnieć? Czy zauważasz, że w dzisiejszych czasach „coraz mniej” Krzyża – jest niewygodny, niepotrzebny, źle widziany, zapomniany, niszczejący…
Naprzeciw wyzwaniu ponownych narodzin pamięci o Krzyżu wyszedł Proboszcz Parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Hajnówce – ksiądz Józef Poskrobko. Dzięki jego staraniom we wsi Dubiny, należącej do w/w parafii – na miejsce starego, zniszczonego przez czas – stanął nowy, piękny Krzyż.
Krzyż jest znakiem Chrystusa, którego posiadaniem szczycić powinna się każda wieś, każde miasteczko! Przyjęcie Krzyża to dar i zaszczytny obowiązek – mówi ksiądz Józef.
Uroczystości poświęcenia Krzyża w Dubinach miały miejsce w niedzielę 28 września. Przewodniczył im Proboszcz Parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Hajnówce – ksiądz Józef Poskrobko, obecni byli: Proboszcz Parafii Prawosławnej p/w Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny w Dubinach – ksiądz Mikołaj Kulik, Proboszcz Parafii Świętych Cyryla i Metodego w Hajnówce – ksiądz Zygmunt Bronicki, Kapelan Sióstr Klarysek od Wieczystej Adoracji w Hajnówce – ksiądz Krzysztof Kościelecki, Wikariusze Parafii Podwyższenia Krzyża Świętego – księża Andrzej Falkowski i Sylwester Falkowski, siostry zakonne oraz wierni Parafii Podwyższenia Krzyża Świętego oraz Parafii Prawosławnej p/w Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny. Wspólna modlitwa wiernych przy Krzyżu stała się wspaniałym przykładem pojednania, pokazującym, że ekumenizm jest wciąż „żywy”.
Nie bez znaczenia jest data poświęcenia – dwa tygodnie wcześniej – 14 września – obchodziliśmy Święto Podwyższenia Krzyża Świętego, a w przededniu – 27 września – nasi Bracia Prawosławni obchodzili Święto Podwyższenia Krzyża Pańskiego. Dziękujemy im za wspólną modlitwę. Dziękuję również wszystkim zaangażowanym w to szczytne dzieło! – dodaje ksiądz Józef.
Oby więcej takich inicjatyw! Ku chwale Pana! Jan Bagiński