Podczas Ostatniej Wieczerzy Jezus Chrystus ustanowił sakramenty: Eucharystii i kapłaństwa, które są ze sobą ściśle związane. Ustanawiając Najświętszy Sakrament Jezus polecił uczniom czynić to na „moją pamiątkę” (Łk 22, 19). Chrystus przygotowywał swoich uczniów na ten ważny moment, obiecał swoje Ciało jako pokarm. W Starym Testamencie czytamy (por. Pwt 8), że Bóg dał mannę Izraelitom jako pożywienie. Natomiast Chrystus dał nową mannę - swoje Ciało, jako pokarm na życie wieczne (por. J 5, 51-58).
Uroczystość Bożego Ciała to dzień, kiedy Bóg odwiedza nas tam, gdzie żyjemy: idzie przez nasze ulice, miasta, wioski… Z ustanowieniem tej uroczystości łączą się dwa wydarzenia.
W 1245 roku św. Julianna miała widzenie, w którym Pan Jezus polecił ustanowić święto ku czci Najświętszej Eucharystii w czwartek po niedzieli Świętej Trójcy. Julianna z tym przesłaniem zwróciła się do biskupa Liege (czyt. Lież) w Belgii. Biskup postanowił wypełnić prośbę Pana Jezusa i w roku 1246 odbyła się w Liege pierwsza procesja eucharystyczna.
Około 20 lat później ks. Piotr z Pragi pielgrzymował do Rzymu i zatrzymał się we włoskim miasteczku Bolsena (niedaleko Orvieto), aby odprawić Mszę świętą. W czasie jej sprawowania zaczął wątpić w obecność Pana Jezusa pod posrają chleba. Wówczas z Hostii, którą uniósł do góry, zaczęła spływać krew. Kapłan położył Ciało Chrystusa na korporale (czyli kwadratowy lnianym obrusie, na którym kładzie się kielich i patenę podczas Mszy świętej). Ojciec święty Urban IV uznał, że był to cud eucharystyczny, i polecił przenieść zakrwawiony korporał do katedry w Orvieto.
Cud w Bolsenie - Orvieto potwierdził wielką tajemnicę wiary, że po konsekracji pod postaciami chleba i wina jest obecny Pan Jezus. (oprac. na podst. Jubileusz Eucharystyczny w Orvieto)
Papież Urban IV w 1264 roku, po cudzie w Bolsenie-Orvieto, wprowadził w Rzymie uroczystość Bożego Ciała. Ponad sto lat później uroczystość ta została włączona do głównych świąt w roku liturgicznym Kościoła. Na terenie Polski po raz pierwszy procesje Bożego Ciała odbyły się w XIV wieku w Płocku i Wrocławiu.
W Polsce pierwszy cud eucharystyczny wydarzył się w Sokółce, archidiecezja Białostocka.
Cud Eucharystyczny w Sokółce w kościele św. Antoniego jest związany z przemienieniem Hostii we fragment ludzkiego serca. Objawienie to jest pierwszym w Polsce cudem eucharystycznym, ponieważ dotychczasowe objawienia były związane jedynie z Maryją.
Niezwykłe, mistyczne wydarzenia miały miejsce w październiku 2008 roku, jednak przez dłuższy czas były okryte tajemnicą. Wszystko zaczęło się pewnej jesiennej niedzieli, kiedy to podczas porannej mszy w kościele św. Antoniego jeden z komunikantów upadł na ziemię. Ksiądz Jacek udzielając Komunii Świętej upuścił biały opłatek, który upadł na stopień ołtarza. Wydarzenie to bardzo poruszyło kapłana, jednak jedyne co mógł zrobić w tym momencie to podniesienie komunikantu i postępowanie zgodnie z procedurą kościelną. Ta nakazuje umieszczenie hostii w naczyniu liturgicznym i zalanie jej wodą, w celu rozpuszczenia. Zgodnie z liturgią rozpuszczony komunikant nie jest już Ciałem Zbawiciela, którym stał się podczas przemienienia na mszy świętej. Hostia, po wydarzeniach została zalana wodą i przeniesiona do sejfu w kościelnej zakrystii. Po dwóch tygodniach, proboszcz parafii odkrył, iż Hostia nie rozpuściła się mimo upływu tak długiego czasu, a co więcej, w Jej środku powstała krwista plamka. Od tamtej pory, okoliczności tajemniczych wydarzeń w kościele badała już komisja kościelna oraz niezależni profesorowie medycyny. Ci ostatni uznali, iż czerwonobrunatna plamka na Hostii to fragment serca ludzkiego w stanie agonalnym. Komisja kościelna oraz prokuratura uznały, iż w wydarzeniach nie uczestniczyły osoby postronne, a zatem nie można mówić o ingerencji ludzkiej w te wydarzenia.
Komunikant, który 12 października 2008 roku upadł na schodek ołtarza w kościele św. Antoniego w Sokółce stał się widoczną przemianą hostii w Ciało Chrystusa.
02.10.2011 roku w kościele w Sokółce odbyły się uroczystości przeniesienia cudownej Hostii z plebanii do przygotowanego specjalnie miejsca w kościele. Od tego czasu, przed cudownie objawioną Cząstką Ciała Pańskiego w hostii modli się wielu pielgrzymów, nie tylko z Polski.
Cud w kościele sokólskim był i jest dla wielu osób punktem zwrotnym w życiu. Cudowne Objawienie niejednemu przywróciło wiarę, pomogło przetrwać trudności czy dało nadzieję na przyszłość. Ludzie tłumnie odwiedzają świątynię, w której dokonało się widoczne przemienienie hostii w Ciało Chrystusa (z oprac. par. Św. Antoniego w Sokółce).
Kościół od samych początków dawał wyraz swojej wierze w realną obecność Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie i dlatego Sobór Watykańskie II określił, że Ofiara Eucharystyczna jest „źródłem i szczytem życia chrześcijańskiego” (Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen gentium, 11).
Uroczystość ta w sposób szczególny zwraca uwagę na właściwe podejście, zarówno przeżycie jak i przyjmowanie Eucharystii, ze świadomością jak wielki dar daje Bóg człowiekowi.
O godzinie 12.00 została odprawiona uroczysta Msza Święta pod przewodnictwem ks. proboszcza Zbigniewa Niemyjskiego, który w homilii zwrócił uwagę na istotę tej Uroczystości. Wiele cudów eucharystycznych, koncentruję naszą uwagę, do głębszego przeżywania Eucharystii.
Po Mszy Świętej odbyła się procesja eucharystyczna wokół kościoła, jako wyraz wiary w realną obecność Chrystusa w Eucharystii. Pomiędzy Mszami była również możliwość adoracji Najświętszego Sakramentu.
Bóg zapłać za przygotowanie ołtarzy, które przygotowały następujące grupy
i wspólnoty:
- I ołtarz (MB Częstochowskiej) - Chór, Służba liturgiczna i Margerytki;
- II ołtarz (MB - Różańcowej) - Akcja Katolicka, Kościół Domowy i Rodzice Dzieci Pierwszokomunijnych;
- III ołtarz (św. Antoniego) - Odnowa w Duchu Świętym i KSM;
- IV ołtarz (Chrystusa Miłosiernego) - Wspólnota Miłosierdzia Bożego, Caritas i KŻR.
tekst: ks. Mariusz Woltański
zdjęcia: Bartosz Zdrojkowski